Lá amháin i dtús an Earraigh deirigh mé ar a hocht a chlog. Nuair a dith mo bhricfeasta chuaigh mé go dtí an scoil ar an mbus.

Leath mo shúile nuair a  chonaic mé an rang trína chéile. Tar éis tamaill bhí mé agus mo rang ag pleidhíocht gan stad agus bhí gach duine ag gáire. Lig mé beic asam in ard mo chinn is mo ghutha. Go tobann, tháining múinteoir isteach sa rang. Thug múinteoir íde béil dom. Beigeann dom dul go dtí an oifig príomhoide agus ansin bhí mé neirbhíseach. Thug an príomhoide íde beil dom freisin. Bhí náire an domhain orm.

Nuair a chuaigh mé go dtí an rang bhí fearg ar an múinteoir, dúirt me “ Ní dheanfaidh me dearmad ar an lá sin go deo na ndeor “.

         by, Hugh ó Connor,rang5

Lá bréa brothallach a bhí ann, bhí an ghrian ag spalpadh anuas agus ag scoilteadh na gcloch. Bhí lá saor agam ón scóil.

D’iréigh mé ar a hocht a chlog agus d’ith mé mo bhricféasta mar bhí mé lag leis an ocras. Shocraigh mé dul go dtí an margadh bia agus bhí mo chara in éineacht liom. Nuair a shroich mé an mhargadh bia, bhí bia de gach saghas ann agus bhí bia ag teastáil uaim. Cheannaigh mé caíreid agus prátaí sa stalla glasraí agus go tobann, chas mé timpeall agus chonaic mé an fear ar an talamh. Bhí naire air mar bhí gach duine ag stánadh air. Tar éis tamaill, thosaigh sé ag stealladh báistí agus bhí mé fliuch baite go craiceann. Rith mé í dtreo abhaile ar nós na gaoithe. Nuair a shroich mé abhaile d’ith mé mo dhinnéir mar bhí ocras orm. Chuaigh mé go dtí an leaba ar feadh tamaill

Chodail mé go sámh agus bhaín mé taitneamh as an lá. Ní dhéanfaidh mé dearmad ar an lá sin go deo na ndeor.

by,Stiofan de Brún,rang6 

Lá breá í dtús an fhómhair,bhí leathanta saoire agam ón scoil.

Chuaigh mé go dtí corcaigh. Chuaigh mé go dtí cós trá. An lár dar gcionn chonaic mé ar an chlár bia. Is beag nach bhfuair mé bas agus chuaigh mé í dtreo an siopa. Chuaigh mé istigh sa siopa. Fuair mé bia mar bhí mé lag leis an ocras.

Taréis tamaill, chuaigh mé ag siopadóireacht sa chathair. Chuaigh mé anseo is ansúid.Bhain mé an taitneamh as. Bhí mé tuirseach traochta.

Ní dhéanfaidh mé dearmad ar an lá sin go deor na ndeor.

by,Adam Birtley,rang5

 Lá breá í dtús an fhómhair, bhí leathanta saoire agam ón scoil, d’eirigh mé go moch.

Rith mé sios an staighre. Tar éis tamaill, bhuail smaoineamh mé. Shochraigh mé dul go dtí an fheirm ar mo leathanta saoire. Ar an tslí, Bhí alán rudaí anseo is ansúid. Nuair a shrioch mé an fheirm , bhí sé ollmhór. Chuaigh mé go dtí an ghort. Chonaic mé tarbh mór, rith mé ar nós na gaoithe . Is beag nach bhfuair mé bas  agus chuaigh mé abhaile.

Nuair a chuaigh mé abhaile, d’ith mé mo dhinnear, bhí sé go hiontach. Chuaigh mé go dtí an leaba.

Ni dheanfaidh mé dearmad ar an lá sin go deor na ndeor.

written by,Padraíg ó Suilleabhaín,rang5

Lá amháin í dtús an tSamhraidh, d’éirigh mé go moch agus bhuail  smaoineamh orm.

D’íth mé mó bhricfeasta ar nós na gaoithe mar bhí mé lag leis an ocras. Chuaigh mé go dtí an t-aerfort. Chuaigh mé go dti Democratic people’s Republic of Korea. Nuair a shrioch mé Democratic people’s republic of Korea, Chonaic mé Deji  agus chuamar go dtí KFC. Bhí sé go hiontach. Tar eis tamaill, chuaigh mé go dtí óstan. Bhí óstan aná mhór. An lá dar gcionn bhí Cork City ag imirt le Droghea. Fuair Ian Turner Cúl agus Fuair Billy Dennehy cúl  freisin. Bhuaigh Cork City an chluiche. Cúpla lá ó shin, chuaigh me abhaile.

Ni dhéanfaidh mé dearmad ar an lá sin go deo na ndeor.

Séamus Ó Cinnaolaidh, Rang 6